(Valencia, España, 1888 - Palma de Mallorca, España, 1953)
Apuntes biográficos/históricosDestacado valencianista, xunto cos seus irmáns Eduard e Jesús Ernest, foi membro da Joventut Valencianista, de cuxa Xunta Directiva formaba parte en 1910.
Foi un dos poetas que renovou a poesía valenciana da Renaixença. En 1909, a súa conferencia en Lo Rat-Penat, titulada "Renacemento. Momento actual da poesía valenciana", converteuse nun manifesto en defensa das posicións do grupo, máis próximas ás correntes modernas da época.
Colabora coas revistas Terra Valenciana, Pàtria Nova e D'Ací i d'Allà.
A súa poesía participa dos inicios da corrente modernista evolucionando despois a unha poética máis persoal e simbolista baixo temas principalmente paisaxísticos.
Entre os seus poemas máis coñecidos atopamos La cançó de l'isolat, Vora la mar del Nord e Visions de l'Horta, que anos máis tarde corrixiu e recolleu no volume Escumes.
En 1916 obtivo a cátedra de inglés na Professional Business School das Palmas. Foi trasladado a Vigo e en 1921 volve a Palma de Mallorca, destinado na Escola de Comercio. Un ano antes ingresaría na loxa masónica España Democrática.
Tamén publica obra en castelán, como a novela Las brujas e varios libros de viaxes: A través de Galícia (ciudades y paisajes), Guía sentimental de Mallorca, Paisaxes da illa de ouro e Cidades islámicas.
Ao rematar a Guerra Civil Española é xulgado polo Tribunal de Responsabilidades Políticas e condenado a tres anos de prisión por ser un masón de esquerdas. Cumpre nove meses na prisión de Porlier, en Madrid, e o resto en Burgos. Liberado en 1942, regresou a Palma. Non recuperou a súa praza ata un ano antes de morrer.