Apuntes biográficos/históricosDoutor en Farmacia. Catedrático, por oposición, de Análise Química Aplicada e Bromatoloxía e Toxicoloxía da Facultade de Farmacia de Madrid, da que foi Vicedecano. Tenente Coronel Farmacéutico do Exército do Aire.
Fundador e Presidente da Sociedade Española de Bromatoloxía. Á súa iniciativa debeuse a creación da Escola de Bromatoloxía, para formar nesta especialidade (técnico bromatólogo) a posgraduados universitarios, que se inaugurou en 1954. Dentro dela, Casares foi director (Orde Ministerial do 10 de setembro de 1954) e profesor de Tecnoloxía aplicada.
Diversas academias recoñeceron a súa laboriosidade e valía científica. Entre as nacionais, cabe destacar a súa elección como académico de número da Academia Nacional de Farmacia o 25 de marzo de 1935; presidente da sección 5.ª, Bromatoloxía e Hixiene; presidente da sección 10.ª, Farmacopea; membro da Comisión de Augas Minerais; presidente da sección 1.ª, Ciencias Físico-Químicas. A Real Academia Nacional de Medicina nomeoulle vogal da Comisión da Farmacopea (1941) e máis tarde secretario.
Colaborou activamente na redacción e edición da Farmacopea Española na súa IX edición; académico de número desde 1963 da Academia Nacional de Medicina, coa Medalla número 13, sucedeulle o doutor Santos Ruiz o 29 de outubro de 1991. Tamén ingresou na Real Academia de Barcelona (1956).
Foi merecedor de numerosas distincións nacionais e estranxeiras.